Sanki her birimiz, birbirimizin aynısıyız (aynası mıyız öyleyse?). Ve hep birbirimizi kopyalıyoruz çoklukla.
İşte hüzün, buyur otur şöyle başucuna...
Ve selam, sabah sonra
"gidiyorum hoşçakal!" diyen bir dil
ve yoksunluk,
hani bazen öyle bir başına,
kar altında dolanan tarla kuşu emsal...
Sizi gördüğüme sevindim ben
YanıtlaSilpardon okuduğuma